Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Η γενια των κλαμπ

Δυο τύποι ωραίοι, σαν να βγήκαν τώρα από εξώφυλλο περιοδικού μόδας και μια ψηλή ξανθια γκόμενα που προσπαθεί να ισορροπήσει στις καινούριες γόβες της,στέκεται στην είσοδο του κλαμπ και σε εξετάζει εξονυχιστικα για δυο -τρία δευτερόλεπτα.Αν πληρεις  τα κριτήρια...γραμμωμενοι κοιλιακοί,περπάτημα cat walk και ύφος που δεν σου επιτρέπει να κοιτάζεις κάτω ,παρα μονό προς τον ουρανό...ε τότε ναι, παίρνεις την συγκατάθεση να περάσεις τις πύλες του ναου της νύχτας. Αν μάλιστα παρκαρεις και το φτηνιάρικο αυτοκίνητο σου ,που  κοστίζει  μόνο εκατό χιλιάδες ευρώ,στο πεζοδρόμιο,μπαίνεις  στο κλαμπ πρώτος με ύφος δέκα καρδιναλίων.Κοινωνικός ρατσισμός σε όλο του το μεγαλείο? Όχι θα μου πεις...γιατί σήμερα έχουμε ξεχάσει την έννοια κάποιων όρων στο βωμό της εγωπαθειας μας. Όλα καλά και ωραία μέχρι εδώ.Νιώθεις πως μόλις έδωσες εξετάσεις και πέρασες μόλις σου ανοίξουν την πόρτα και σε καλωσορίσουν, υπό τον υπόκωφο ήχο της εξαίσιας μουσικής.Δεν εχω τίποτα να μοιράσω  με τους ιδιοκτήτες τέτοιων μαγαζιών,ούτε κατηγορώ όσους επιλέγουν να διασκεδάζουν με αυτόν τον τρόπο ,αλλά  σήμερα θέλω να καταθέσω τι έχω ζήσει αυτό το σαββατοκύριακο σε γνωστό κλαμπ στο οποίο ήμουν καλεσμένη.Κόσμος να στέκεται απλως κρατώντας το ποτό του και να κοιτάζει στο άπειρο.Άλλωστε που να δει και κάτι,αφού εδώ μέσα η αρχή ηλεκτρισμού απουσιάζει,να μοστραρει τα καινούρια του ρούχα, που τα ψώνισε για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.Να προσπαθεί να μιλήσει με τους άλλους ,αλλά μάταια γιατί πολύ απλά δεν ακούει...Το μόνο λοιπόν που του μένει είναι να κάνει τον τσολιά που στέκεται ακίνητος ,χωρίς να μιλα,χωρίς να κουνιέται.Βλέπεις και να θέλεις να κουνηθείς δεν γίνεται ,αφού έχεις μόνο ελάχιστα τετραγωνικά στα οποία δικαιούσαι να στηριξεις το κορμί σου.Αφού λοιπόν υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα τον ταλαιπωρησω ξανά σε τέτοιους χώρους έφυγα τρέχοντας και πολλα ερωτηματικα με ακολουθησαν κατα ποδας.Μηπως γερασα? μηπως ημουν υπερβολικα γκρινιαρα?υπαρχει κοσμος που πραγματικα διασκεδαζει εδω μεσα?και αν ειναι ετσι γιατι κανεις δεν χορευει?γιατι κανεις δεν χαμογελα παρα μονο αφου αδειασει το μπουκαλι που εχει μπροστα του και παραγγειλει και δευτερο?Οταν καταφερω να απαντησω αυτα τα ερωτηματα, θα επανελθω.

1 σχόλιο:

  1. Κωνσταντίνα μου τα ίδια ερωτηματικά είχα πριν απο κανένα χρόνο όταν έζησα την ίδια ακριβώς κατάσταση και τώρα που το σκέφτομαι ήταν και η τελευταία φορά που το επέτρεψα στον εαυτό μου....πίστεψε με...ούτε γεράσαμε,ούτε γκρινιάρες είμαστε!!!!Μάλλον είμαστε η τελευταία γενιά επικοινωνιακών ανθρώπων που αρνούνται να αποδεχτούν τη μοναξιά και την αλλοτρίωση που χαρακτηρίζουν όσους νομίζουν πως διασκεδάζουν,γιατι για αυτό ακριβώς πρόκειται...!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή