Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Τα χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων

Κανέλα, ζάχαρη άχνη και μέλι. Οι γεύσεις, οι μυρωδιές, τα αρώματα που πλημμυρίζουν την μαγεία των παιδικών μου χρόνων. Τότε που περίμενα με ανυπομονησία να βγουν τα μελομακάρουνα από τον φούρνο και που πήγαινα στα κλεφτά τα βράδια που όλοι κοιμούνταν να χτυπήσω η λαίμαργη ακόμα ένα. Άλλωστε πάντα το απαγορευμένο είναι πιο γλυκό!!! ασχέτως αν η ζυγαριά με έδειχνε μερικά κιλά περισσότερο. Τα νούμερα τότε δεν με ένοιαζαν. Μεταξύ μας ούτε και τώρα δεκάρα δεν δίνω.
Και όταν το χριστουγεννιατικο δέντρο έπαιρνε την θέση του στην γνωστή πάντοτε γωνία, έμενα ξάγρυπνη τα βραδια να κοιτάζω τα λαμπάκια και να ταξιδεύω. Σε μέρη που ήθελα να πάω, σε ανθρώπους που ήθελα να γνωρίσω, σε πράγματα που ήθελα να κάνω. Καθόμουν στην γωνια και περίμενα με την αδερφή μου τον Αγιο Βασίλη. Μέχρι που η Μαρία μου αποκάλυψε ένα μεγάλο μυστικό που γκρέμισε ολόκληρη την νεραιδοχώρα που είχα πλέξει με την φαντασία μου. Θυμάμαι ακόμα σαν χθες την μεγάλη αποκάλυψη πως δεν υπάρχει Αγιος Βασίλης. Δεν ήθελα και αρνιούμουν πεισματικά να το δεχτώ. Δεν γίνεται. Υπάρχει επέμενα. Και υπάρχει γιατί μέσα μου ζούσε ατόφιο το παραμύθι. Ακόμα και σήμερα το ίδιο ονειροπαρμένη είμαι. Δεν άλλαξε κάτι από τότε. Ακόμα πιστεύω στα παραμύθια. Ακόμα πιστεύω στον Αγιο Βασίλη. Και κάθε χρόνο κάθομαι και του γράφω τι θέλω να μου φέρει. Μπορεί να μην έρχεται από την καμινάδα, γιατί δεν έχω, αλλά τα ''δώρα'' μου είναι κάθε χρόνο εκεί και με περιμένουν. Και όλα αυτά γιατί ακόμα με παιδική αφέλεια, πιστεύω στο Θαύμα!!! Στο θαύμα που προέρχεται από μέσα μας. Χωρις την διαμεσολάβηση κανενός άλλου.Παρά μονο του εαυτού μας.
Καλές γιορτές σε όλους και ελπίζω το Θαύμα της ζωής σας να σας επισκεφτεί σύντομα.Φτάνει να πιστέψετε λίγο σε αυτό!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου