Ισκοι.Που εισβαλλουν στη ζωη σου χωρις να τους δωσεις καν το δικαιωμα.Σαν πως και χρειαζεται να τους ρωτησεις ?Ερχονται σαν απροσκλητοι επισκεπτες και σου χτυπουν την πορτα.Θες να τους ανοιξεις για να αναμετρηθεις ..ομως κοντοστεκεσαι για λιγο και σκεφτεσαι...οι ισκοι δεν εχουν αλλωστε υποσταση ,γιαυτο δεν τους φοβασαι.Και ναι ορθωνεις το αναστημα σου και τρεχεις κατευθειαν στην πορτα.Τι και αν ηρθαν ακαλεστοι,τι κι αν δεν τους φωναξες εσυ ποτε...ειναι εκει,πισω απο την ορθανοικτη πορτα..Τους καλεις να περασουν μεσα,γιατι δεν εχεις τιποτα να φοβηθεις.Δεν εχουν τιποτα να σου κλεψουν.Ο,τι ηταν να παρουν το εχουν παρει.Δεν εχεις αρα λογο να ταραζεσαι στη θεα τους.Μονο καλο μπορουν να σου κανουν.Σου δινουν ξανα την ευκαιρια να αναμετρηθεις με τον μεσα σου κοσμο και αφου πλεον δεν τους χρειαζεσαι να τους αποχαιρετισεις και να κλεισεις την πορτα.Προσεξε ομως...οσο και αν σφαλισεις πορτες και παραθυρα παντα θα υπαρχει μια χαραμαδα,μια σχισμουλα απο την οποια θα περνουν και θα εμφανιζονται ξανα και ξανα μπροστα σου.Δεν θα φοβασαι ομως καθολου τοτε να τους αντικρυζεις.Μαλλον θα τους καλοσωριζεις κιολας .Γιατι τα φαντασματα,οι ισκοι του παρελθοντος αποκτουν οντοτητα μονο αφου εσυ τους δωσεις το δικαιωμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου