Σε λιγες μολις μερες διακοπτονται οι δεσμοι που σας ενωναν για 12 ολοκληρα χρονια με τις σχολικες αιθουσες.Σκεφτομαι πως πρεπει και εγω να σας αποχαιρετησω.Μονο που αυτη η λεξη μου προκαλουσε παντα αρνητικους κραδασμους.Και εξακολουθει ακομα δηλαδη να μου δυσκολευει την υπαρξη.Σαν ενα τειχος που κτιζεται εμποδιζοντας τις λεξεις να βγουν απο το στομα μου.Ισως για το λογο αυτο δεν υπηρξα ποτε καλη σε κατι τετοια.Τι να σας πω αλλωστε .Νομιζω οτι αυτο το χρονο σας εχω πει περισσοτερα απο αυτα που επρεπε .Ισως να υπηρξα και περισσοτερο αυστηρη μαζι σας,απλως γιατι θυμωνω οταν βλεπω στα ματια των νεων ανθρωπων την παραιτηση και την ηττοπαθεια.Αν εχω υψωσει περισσοτερο απο οσο θα επρεπε την φωνη μου ,ειναι γιατι ακουγα υποκωφο τον ηχο του <<αορατου θιασου>>να περνα και ηθελα να τον εμποδισω να φτασει ως εσας.Ηθελα να πνιξω τις φωνες των σειρηνων που προσπαθουσαν να σας παρασυρουν ,μακρια απο το λιμανι σας.Δεν ξερω αν τα εχω καταφερει αρκετα.Ξερω ομως οτι εχω παρει πολλα απο σας.Τα νιατα και ο ενθουσιασμος σας,η αδολη ματια σας στη ζωη ,μου εφτιαχνε την μερα.Μου εδινε δυναμη να συνεχισω το εργο μου.Να σας κανω να αγαπησετε τη γλωσσα και να εκτιμησετε εστω και στο ελαχιστο τον τεραστιο πλουτο που εχει.Αν τα εχω καταφερει θα φανει στην πορεια.Ενα μεγαλο ευχαριστω που ησασταν εκει να με ακουτε,να συμφωνειτε και να διαφωνειτε μαζι μου.Τι να σας ευχηθω ομως απο δω και στο εξης? Να ειστε παντα ο εαυτος σας,να πολεματε παντα για τα θελω σας .Αγωνιστες της ζωης και αυστηροι κριτες πρωτα απο ολα του εαυτου σας.Κυνηγηστε τα ονειρα σας και μην αφησετε κανενα να σας κοψει τα φτερα...Καλη επιτυχια σε οτι κι αν επιλεξετε να κανετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου