Ενός λεπτού σιγή

Ενός λεπτού σιγή για τις μουσικές που σε ταξιδεύουν
για τα ποτά που παίρνουν τον κατήφορο στο διψασμένο στόμα
για το απέραντο της θάλασσας μπροστά στα πόδια σου
για τον ουρανό που μοιάζει να σου χαμογελά

Ενός λεπτού σιγή για τον υπέροχο ήχο του γέλιου
για την ασύγκριτη ομορφιά ενός μωρού που σε κοιτά
για εκείνα τα μάτια που σε στοιχειώνουν σαν ξεχασμένα φαντάσματα
για τους φίλους που υπομειδιούν όταν σε αντικρύζουν

Ενός λεπτού σιγή για όλη την γεύση της αλμύρας που μένει στο στόμα
για τα βλέμματα που λένε πολλά
για τις μέρες που δεν χρειάζεται να μιλάς για να πεις όσα θες
για τα βράδια που μυρίζουν αγιόκλημα και γιασεμί

Ενός λεπτού σιγή για τις μελωδίες που σε παρασύρουν
για τους έρωτες που σε κάνουν πάλι παιδί
για τις αναμνήσεις που δεν μένουν ξεχασμένες στα άλπουμ
για τους συνήθεις ύποπτους της ζωής

Ενός λεπτου σιγή για τους ανθρώπους που ανηφορίζουν στον κατήφορο
για όσους δεν ξέχασαν ακόμα να τραγουδούν
για εκείνους που δεν σώπασαν
και για κείνους που οι λέξεις τους είναι πιο μεγάλες από το ανάστημά τους.

Ενός λεπτού σιγή για όσα μας φοβίζουν
για όσα μας θυμίζουν
για κείνα που μας ξαγρυπνούν
σε κείνους που ελπίζουν.