ευχαριστήρια επιστολή

Αποστολέας: η εορτάζουσα σήμερον, αύριον και την πάσαν ημέραν

Παραλήπτες: εσύ και εσύ και εσύ

Αγαπητά μου πλασματάκια,

Είμαι πολύ χαρούμενη, που σήμερα μεγάλωσα και προστέθηκε στη ζωή μου ακόμα ένας χρόνος στιγμών, εμπειριών και πολλών ανθρώπων. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως η ευτυχία είναι στα πολύ απλά πράγματα. Και ναι, αυτά τα απλά πράγματα με κάνουν ευτυχισμένη.Βρίσκονται φυσικά συγκεντρωμένα στις ευχές σας, στα χαμόγελα και στις αγκαλιές σας. Σας ευχαριστώ που υπάρχετε και ομορφαίνετε ακόμα περισσότερο τη ζωή μου. Χρόνια μου πολλά λοιπόν και οι γλυκές σας ευχές, να καθρεφτίζονται και στη δική σας ζωή.

                                                                                       Με σιροπιαστές αγάπες και φιλιά

                                                                                                 

                                                                                        η σβήνουσα την σήμερον τα τριάκοντα και δύο

                                                                                                          

                                                                                                            κερία.

                                                                                                   xxxxxxxxxxxxxxxxxxx                                    

Ενός λεπτού σιγή

Ενός λεπτού σιγή για τις μουσικές που σε ταξιδεύουν
για τα ποτά που παίρνουν τον κατήφορο στο διψασμένο στόμα
για το απέραντο της θάλασσας μπροστά στα πόδια σου
για τον ουρανό που μοιάζει να σου χαμογελά

Ενός λεπτού σιγή για τον υπέροχο ήχο του γέλιου
για την ασύγκριτη ομορφιά ενός μωρού που σε κοιτά
για εκείνα τα μάτια που σε στοιχειώνουν σαν ξεχασμένα φαντάσματα
για τους φίλους που υπομειδιούν όταν σε αντικρύζουν

Ενός λεπτού σιγή για όλη την γεύση της αλμύρας που μένει στο στόμα
για τα βλέμματα που λένε πολλά
για τις μέρες που δεν χρειάζεται να μιλάς για να πεις όσα θες
για τα βράδια που μυρίζουν αγιόκλημα και γιασεμί

Ενός λεπτού σιγή για τις μελωδίες που σε παρασύρουν
για τους έρωτες που σε κάνουν πάλι παιδί
για τις αναμνήσεις που δεν μένουν ξεχασμένες στα άλπουμ
για τους συνήθεις ύποπτους της ζωής

Ενός λεπτου σιγή για τους ανθρώπους που ανηφορίζουν στον κατήφορο
για όσους δεν ξέχασαν ακόμα να τραγουδούν
για εκείνους που δεν σώπασαν
και για κείνους που οι λέξεις τους είναι πιο μεγάλες από το ανάστημά τους.

Ενός λεπτού σιγή για όσα μας φοβίζουν
για όσα μας θυμίζουν
για κείνα που μας ξαγρυπνούν
σε κείνους που ελπίζουν.

Αντί επιλόγου

Κυριακή πρωί...μυρίζει γιασεμί και καλοκαίρια κρυμμένα ακόμα στις φασκιές των νοτισμένων φύλλων. Ο καφές ρέει αργά στον ουρανίσκο μου σαν τις πατημασιές ενός μωρού λίγο πριν κάνει τα πρώτα του βήματα στον κόσμο. Νομίζω άλλη μια δόση θα με κάνει να ξυπνήσω για τα  καλά. Οχι τίποτα άλλο αλλά σήμερα είναι από εκείνες τις μέρες που απαιτούν όλα σου τα κύτταρα να βαρούν προσοχή.Έχω μπροστά μου τα τελικά γραπτά των μαθητών μου...αυτών των βασανισμένων νιάτων που ονειρεύονται όπως και χιλιάδες άλλοι συμμαθητές τους, μια θέση στα πανεπιστήμια. Νιώθουν πως αυτή θα τους εξαργυρώσει τους κόπους ολόκληρης χρονιάς. Τα πήγαινε και έλα σε φροντιστήρια και εργαστήρια. Δεν ξέρω τι να νιώσω.Η κούραση αυτών των ημερών ξαφνικά εξαφανίστηκε όταν σήμερα είδα στα μάτια σας την όρεξη και τη δύναμη να κυνηγήσετε το όνειρό σας, όταν αφουγκράστηκα τον ενθουσιασμό σας να διαγράψετε κάθε μαύρη ή γκρίζα γραμμή που στέκεται εκεί, τροχοπέδη στα θέλω σας. Πήρα θάρρος και δύναμη και κατάλαβα για άλλη μια φορά πως είμαι στο σωστό δρόμο.Δεν θα χρειαστεί ίσως να βαθμολογήσω κανένα γραπτό μιας και όλοι πήρατε άριστα! Άριστα γιατί δεν τα βάλατε κάτω, όσο κι αν αυτές τις μέρες σας ταλαιπώρησα με τις έξτρα ώρες και το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα. Άριστα γιατί αντιληφθήκατε πως η ουσία της αληθινής μόρφωσης ενός ανθρώπου βρίσκεται στο πως αυτός βρίσκει τον δρόμο για την γνώση και πως όταν τον βρει δεν επαναπαύεται, αλλά σαν άλλος Οδυσσέας περιπλανιέται συνεχώς στα μονοπάτια της σοφίας, αψηφώντας τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας. Γιατί βιώσατε την οντολογική υπόσταση της παιδείας της οποιάς οι μεν ρίζες μπορεί να είναι πικρές αλλά οι δε καρποί γλυκοί. Είμαι σίγουρη πως  στο σταθμό του τρένου στις 17 Μαίου θα σας περιμένει όλους ένα εισητήριο.Καλή διαδρομή και να θυμάστε πάντα πως για να φτάσεις οπουδήποτε, πρέπει να ξεκινήσεις με την γνώση ότι είσαι ήδη εκεί!!!!