Επειδή υπάρχουν ακόμα Κυριακές και νύχτες που μυρίζουν γιασεμί.Επειδή στο τέρμα ηχεί κάπου απροσδιόριστα το χειροκρότημα.Επειδή υπάρχει ακόμα ο έρωτας και το καθάριο βλέμμα ενός μικρού παιδιού.Επειδή υπάρχουν ακόμα οι φίλοι που μπορεί να μην τους βλέπεις πάντα,αλλά νιώθεις την παρουσία τους παντού.Επειδή μετά την καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο και οι χαρταετοί πάντα θα πετούν ψηλά όποιο χέρι και να τους κινεί.Επειδή υπάρχουν ακόμα τραγούδια που σε ταξιδεύουν και επειδή το μωρό που έχεις κρύψει τόσο βαθιά μέσα σου κάποιες φορές σε προδίδει με το γέλιο ή το κλάμα του.Επειδή η σιωπή κάποιες φορές είναι καλύτερη απο χιλιάδες λέξεις.Επειδή τα αστέρια εξακολουθούν να πιστοποιούν την παρουσία τους κι αν ακόμα εσύ δεν τα κοιτάς.Επειδή η λέξη αγαπώ πάντα δημιουργεί θετικούς κραδασμούς.Επειδή μια αγκαλιά πάντα είναι καλοδεχούμενη.Επειδή το τέλος είναι πάντα μια αρχή...όλα αυτά επειδή πίσω απο τις γκρίζες μέρες μας υπάρχει τόσο γαλάζιο,φτάνει να τραβήξεις τις κουρτίνες ή ακόμα και να τις σκίσεις αν χρειαστεί,για να το δεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου