ΕΠΕΙΔΗ...

Επειδή υπάρχουν ακόμα Κυριακές και νύχτες που μυρίζουν γιασεμί.Επειδή στο τέρμα ηχεί κάπου απροσδιόριστα το χειροκρότημα.Επειδή υπάρχει ακόμα ο έρωτας και το καθάριο βλέμμα ενός μικρού παιδιού.Επειδή υπάρχουν ακόμα οι φίλοι που μπορεί να μην τους βλέπεις πάντα,αλλά νιώθεις την παρουσία τους παντού.Επειδή μετά την καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο και οι χαρταετοί πάντα θα πετούν ψηλά όποιο χέρι και να τους κινεί.Επειδή υπάρχουν ακόμα τραγούδια που σε ταξιδεύουν και επειδή το μωρό που έχεις κρύψει τόσο βαθιά  μέσα σου κάποιες φορές σε προδίδει με το γέλιο ή το κλάμα του.Επειδή η σιωπή κάποιες φορές είναι καλύτερη απο χιλιάδες λέξεις.Επειδή τα αστέρια εξακολουθούν να πιστοποιούν την παρουσία τους κι αν ακόμα εσύ δεν τα κοιτάς.Επειδή η λέξη αγαπώ πάντα δημιουργεί θετικούς κραδασμούς.Επειδή μια αγκαλιά πάντα είναι καλοδεχούμενη.Επειδή το τέλος είναι πάντα μια αρχή...όλα αυτά επειδή πίσω απο τις γκρίζες μέρες μας υπάρχει τόσο γαλάζιο,φτάνει να τραβήξεις τις κουρτίνες ή ακόμα και να τις σκίσεις αν χρειαστεί,για να το δεις.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!

Κι όμως...έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος απο τη μέρα,για την ακρίβεια νύχτα ,που έφερα στον κόσμο το μπλόκ αυτό.Είμαι πολύ χαρούμενη σήμερα που θα σβήσουμε τα πρώτα μας κεράκια.Φυσικά δεν το έχω πει σε κανένα αυτό,γιατί θα μου κλείσουν απευθείας εισητήριο για το τρελοκομείο!!Ασε που θα θέλουν και κέρασμα.Τι να τους πω?κερνά το μπλόκ?Δεν έχω δει στις ρυθμίσεις κανένα κουμπί που να λέει<<επιταγή γενεθλίων>>.Οπόταν αποφάσισα να γιορτάσω τα γενέθλια του μόνη μου,παρέα με ένα μπουκάλι κρασί και τα ηχεία να παίζουν το πρώτο τραγούδι που ανάρτησα<<στερεότυπα μου,έτσι το όνομα μου δεν ξανάκουσα>>.Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω(σαν τελετή βράβευσης μου κάνει αυτό,αλλά η αλήθεια να λέγεται,πάντοτε ήθελα να παραστώ σε μια τέτοια βραδιά...άσχετο,τι έλεγα?)α ναι...να ευχαριστήσω όσους μου έκαναν παρέα στην μπλοκόσφαιρα,ότιδήποτε είδα,άκουσα,γεύτηκα και μου έδωσε ώθηση να κάτσω να γράψω.Τέλος να ευχαριστήσω ένα καλό μου φίλο που πέρσι τέτοια μέρα με παρακίνησε να φτιάξω αυτό το μπλόκ.Αυτά ήθελα να πω.Πάω τώρα να πιώ ένα ποτήρι κρασί στην υγειά του μπλόκ μου...να μην ξεχάσω να σβήσω και το κεράκι...όχι τίποτα άλλο,αλλά να μην πάρουμε και φωτιά.Στο επανιδείν.