Φεγγαρολαγνείες.

Ακόμα φτάνει στην άκρη της μύτης μου η μυρωδιά του αντηλιακού και η γεύση της αλμύρας.Δυνατή μουσική υπόκρουση και τα μαυρισμένα κορμιά να λικνίζονται αγέρωχα στους σαρωτικούς ήχους της μουσικής.Πρόσωπα ξέγνοιαστα με το χαμόγελο να αχνοφέγγει στα πρόσωπά τους.Και μπροστά σου η πλανεύτρα θάλασσα να σε παρασύρει να παίξεις μαζί της,να αφεθείς στο άγγιγμα της και σαν άλλη Κίρκη να σε κλείσει στα δίκτυα της,χωρίς να το πάρεις είδηση.Πρόσωπα αγαπημένα να σου κρατούν συντροφιά τις νύχτες,με το αυγουστιάτικο φεγγάρι στον ουρανό να σου υπόσχεται πως θα συνεχίσει να φωτίζει τις μορφές αυτών που αγαπάς,κάνοντας τους να φαίνονται πλάσματα βγαλμένα απο τα παραμύθια της Χαλιμάς και τις χίλιες και μια νύχτες.Είναι αλήθεια οι καλοκαιρινές βραδιές πλανεύτρες,ξελογιάστρες,που ξυπνούν όλες τις αισθήσεις και σε παρασύρουν με το μεθυστικό τους άρωμα να ζήσεις όσα δεν έζησες,να τολμήσεις να ονειρευτείς χωρίς εκπτώσεις και να ερωτευτείς ,όπως δεν ερωτεύτηκες ποτέ.Και εσύ να υποκύπτεις στον πειρασμό,ξέροντας πως τα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά σου,ίσως να μην είναι στρωμένα με ροδοπέταλα και στο τέλος να μην υπάρχει η καλή νεράιδα ,που με το μαγικό της ραβδί να κάνει τα πάντα να φαίνονται πιο όμορφα.Δεν μπορείς όμως να αντισταθείς στη φωνή που σου λέει να αφεθείς.Και αφήνεσαι.Περιμένοντας πως αυτές οι κυριούλες με τα άσπρα μαλλιά και τη σκούπα στο χέρι,θα σε οδηγήσουν ξανά στο φως.Απο δω ξεκινά το ταξίδι για το αύριο.Με τις αποσκευές γεμάτες αστερόσκονη και το βλέμμα καρφωμένο στο απέραντο γαλάζιο,οι οιωνοί δεν μπορούν παρά να είναι γενναιόδωροι μαζί σου!!!!